Hoe stierf de moeder van de beweging voor gehandicaptenrechten?
De moeder van de beweging voor gehandicaptenrechten, Ed Roberts, stierf op 14 maart 1995 op 56-jarige leeftijd. Roberts leefde al van kinds af aan met een handicap en was een pionier voor de rechten van mensen met een handicap.
Roberts werd geboren op 23 januari 1939 in San Mateo, Californiƫ. Op 14-jarige leeftijd kreeg hij polio, waardoor hij verlamd raakte. Desondanks studeerde hij in 1956 af aan de Berkeley High School en ging hij naar de University of California, Berkeley.
In Berkeley kwam Roberts een systeem tegen dat niet was toegerust om met zijn handicap om te gaan. Hij kreeg geen huisvesting op de campus en werd gedwongen in een ziekenhuis voor gehandicapten te wonen. Roberts weigerde deze behandeling te accepteren en vocht voor zijn rechten, en werd uiteindelijk de eerste student met een aanzienlijke handicap die naar de universiteit ging.
Roberts ‘vastberadenheid en pleitbezorging zou zijn hele leven voortduren, terwijl hij vocht voor de rechten van mensen met een handicap. Hij richtte in 1972 het Center for Independent Living op in Berkeley, een baanbrekende organisatie die ondersteuning en diensten bood aan mensen met een handicap.
Roberts vocht ook op nationaal niveau voor de rechten van gehandicapten, onder meer door van 1981 tot 1983 lid te zijn geweest van de National Council on Disability. In 1984 werd hij directeur van het California Department of Rehabilitation, waarmee hij de eerste persoon met een aanzienlijke handicap was die een dergelijke een regeringsfunctie op hoog niveau.
De dood van Roberts in 1995 was een groot verlies voor de beweging voor gehandicaptenrechten. Hij stierf aan een hartstilstand in zijn huis in Berkeley, omringd door zijn familie. Zijn nalatenschap blijft echter mensen met een handicap inspireren en aanmoedigen om voor hun rechten te vechten.
Roberts’ leven en werk herinneren ons eraan dat een handicap geen belemmering vormt voor succes en dat mensen met een handicap recht hebben op gelijke behandeling en gelijke kansen. Zijn pleidooi heeft de weg geĆ«ffend voor de beweging voor gehandicaptenrechten, en zijn nalatenschap zal toekomstige generaties blijven inspireren om te vechten voor gelijkheid voor iedereen.