Koninklijke familie Monaco – Nieuws van beroemdheden
Koninklijke familie Monaco
Koninklijke familie Monaco: De huidige regerende familie van het Prinsdom Monaco is het Huis van Grimaldi (/rmldi/ grim-AWL-dee, ook VK: /-mael-/ -AL-, VS: /-ml-/ -AHL- , Italiaans: [rimaldi]). In 1160 vestigde Grimaldo Canella het huis in Genua; toen Francesco Grimaldi Monaco in 1297 veroverde, werden zijn nakomelingen de belangrijkste familie. Elke prins van Monaco stamt af van het huis van Grimaldi. Meer dan een eeuw lang, van 1642 tot 1715, droeg de dynastie aan het Franse hof de titel van hertog van Valentinois.
De leden van de familie Grimaldi gaan terug naar Grimaldo, een consul uit Genua die leefde tijdens de vroege kruistochten. Mogelijk was hij de afstammeling van Otto Canella, een voormalig consul van de Republiek Genua. Zijn talloze nakomelingen voeren over de Middellandse Zee, de Zwarte Zee en de Noordzee. Ze werden al snel een van de meest invloedrijke families van Genua.
De Grimaldi’s vreesden dat een rivaliserende familie in Genua hen door middel van een staatsgreep omver zou werpen en zich zou vestigen als de nieuwe heren van de stad, zoals in andere Italiaanse steden was gebeurd. Ze verenigden zich met de familie Fieschi op Guelphiaanse wijze. De Grimaldi vluchtten naar hun kastelen in Ligurië en de Provence toen de Welfen in 1271 uit Genua werden verdreven. Om de controle over Genua terug te krijgen, sloten ze vrede met Karel van Anjou, koning van Sicilië en graaf van de Provence. Een door de paus bemiddelde wapenstilstand werd in 1276 aanvaard, maar de burgeroorlog woedde nog tien jaar voort. Sommige Grimaldi’s bleven in hun leengoed, waar ze troepen konden rekruteren, in plaats van terug te keren naar Genua.
Koninklijke familie Monaco
Na het lanceren van een paar galeien om de haven van Genua in 1299 aan te vallen, trokken de Grimaldis en hun bondgenoten zich terug naar de westelijke Rivièra. In de jaren die volgden smeedden de Grimaldis verschillende coalities die hen uiteindelijk weer aan de macht brachten in Genua. De familie Spinola, hun aartsrivalen, hadden deze keer de kans op uitzetting. De Welfen en de Ghibellijnen namen beiden het fort van Monaco in beslag en verlieten het vervolgens vanwege de strategische ligging om Genua politiek en militair aan te vallen. Het verhaal van Francis Grimaldi en zijn volgelingen, die zich vermomd als broeders en in 1297 het kasteel van Monaco veroverden, is echter grotendeels anekdotisch.
De Aragonezen vielen in het begin van de 14e eeuw de kusten van de Provence en Ligurië aan en daagden Genua en koning Robert van de Provence uit. Tachtig galeien uit Venetië en Aragon ontmoetten in 1353 zestig galeien onder leiding van Anthony Grimaldi op het eiland Sardinië. Negentien van de mogelijk honderd Genuese schepen faalden. Toen hij werd aangevallen, vroeg Genua de heer van Milaan om zich te verdedigen.
Verschillende van de vroegste feodale takken van het Huis van Grimaldi, waaronder de takken Antibes, Beuil, Nice, Puget en Sicilië, ontstonden tijdens deze veldslagen. De Grimaldis veroverden Monaco in 1395 op Genua tijdens de strijd tussen die stad en de staat en vestigden daar een condominiumregering. Hier ontstond het huidige vorstendom.
De Grimaldi’s richtten hun uitgebreide familie op als een bedrijf, of albergo, volgens lokale normen in Genua. Onder de 28 alberghi van de Republiek Genua, waartoe ook de Doria en Pallavicini behoorden en waartoe andere families zich in het openbaar mochten aansluiten, bevond zich de Grimaldi volgens de wetshervorming van 1528. Veel vooraanstaande doges, kardinalen, ministers en militaire commandanten kwam uit het huis van Grimaldi. Met de annexatie van de Provence onder de Franse kroon in 1486 rekenden de Grimaldi regelmatig op Franse steun om de Republiek Genua en het hertogdom Savoye af te weren. Ze trouwden in de 17e eeuw met de Franse aristocratie, verwierven Frans eigendom en brachten het grootste deel van die tijd door in Parijs, waar ze zich uiteindelijk vestigden in Hôtel Matignon, waar ze bleven tot de Franse Revolutie van 1789. Het Franse Revolutionaire Leger veroverde Monaco en het aangrenzende graafschap Nice in 1792 en regeerde de regio tot 1815. In 1815 werd Nice teruggegeven aan het koninkrijk Sardinië, maar het jaar daarop werd de stad teruggegeven aan Frankrijk door het Verdrag van Turijn (1860). Het Congres van Wenen herstelde Monaco in 1815, en hoewel Italië het vorstendom van 1940 tot 1943 kort bezette, herstelde het land zich snel.
Koninklijke familie Monaco
Europese monarchieën volgen vaak de mannelijke eerstgeboorterechttraditie. Genealogische gegevens tonen bijvoorbeeld aan dat de vorsten van Monaco afstammen van het Franse adellijke huis Goyon-Matignon van 1731 tot 1949. Het erfrecht ging over de vrouw van James de Goyon de Matignon, Louise-Hippolyte Grimaldi, die afstand deed van haar man toen hij werd jure uxoris Prins van Monaco. Dit deed hij door de naam en het wapen van Grimaldi aan te nemen. Evenzo, toen Charlotte Louvet in 1911 werd gelegitimeerd en tot erfgenaam van Monaco werd benoemd. Haar echtgenoot, graaf Pierre de Polignac, kreeg de naam en het wapen van Grimaldi, maar vanaf dat moment zouden al zijn directe afstammelingen van Grimaldi ook de titel van graaf van Polignac dragen. De achternaam “Grimaldi” en het wapen bleven dus voortbestaan.
Koninklijke familie Monaco